Tel örgüler
Seni mi, beni mi çevreliyor?
Biliyorum, aynı göğün altındayız.
Uzansam, bulutlar avuçlarımda.
Uzansam avucun, avucumda.
Rüzgarın ıslığı duyduğum
En güzel şarkıyı söylüyordu.
Mevsim en güzel resmini çizmişti.
Soframda biraz hüzün,
Biraz umut, biraz sitem.
Şerefine son kalkışı kadehimin.
Gözlerinde mi, ellerinde mi
Yalan sözlerinde mi kayboldum?
Eksikken sen bu kadar,
Ben nasıl sen oldum?
Nasıl sen doldum.
Sahile vuran dalgalar gibiydin sen.
Sen ılıman iklimim,
Sen sadeliğim,
Sen merhametim,
Sen geçmişim,
Sen sadakatim,
Sen vicdanım,
Öyle bir sığınmak ki uçsuz bucaksız.
Öyle bir gamki tarafsız .
Ve öyle acıki yalansız.
Korku dolu ruh,sızım sızı.
Kanıyor, acıyor, susmuyor.
Sabahsız...
Bağır bağırabildiğin kadar
Ne ilk olsun ne de son.
Hem duymalısın hem duyulmalısın.
Uzaklara, yakınlara
Sen olana, senle olana
Çağırılmışlığını hissedip koşmalısın.
Ne içim sen,
Ne dışım ben
Fiilsiz bir cümle gibiyim.
Her cümlede özne sen
Gülmek sen
Ağlamak sen
Beyazı siyaha yazmak,
Gördüğün rüyaya uyanmak gibi.
Aldığın her nefesi,
Son nefesin sanmak gibi.
Ateşle yıkanıp, suyla yanmak gibi.
Düşleyip gerçek sanmak gibi.
Gözlerin,
İçinde meşaleler yanan o gözlerin,
Sümbüller konmuş yanağına gülüşlerinde.
Sen cennetin çocuğu,
Sen kıymet,
Sen hakikat,
Yangınların içinden,
Geçtim bir kez daha.
Geçtim kendimden.
Işıksız tünellerden,
Çözümsüz sorulardan geçtim.
Geçtim kendimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!