Sus perisi koymuşlar adını,
Matemsiz bir sahnede bile susmuş.
Lunaparklarda, panayırlarda,
En çok da gözlerine baktığında susmuş.
Masal dinleyen küçük bir çocuk misali,
Yeni doğmuş bir tay misali,
Hüzünlerimi gruba saldım.
Alnım ak başım dik,
Gözlerim bir o kadar
Ufka dalgın..
O ağacın altında;
Fısıldıyor rüzgar kulağıma.
Bir mavilik sarmış her yeri.
Usulca bir mavilik var bu işte.
Gözlerin, ellerin, gökyüzü
Aşkın, denizin rengi,
Martının kanat çırpışı,
Rüzgarın sesi,
Benzemez kimse sana diyor,
Müzeyyen Abla.
Ama ben herkeste,
Biraz sen arıyorum,
Biraz sen buluyorum.
Ben mi yanılıyorum,
Kahır mı, sabır mı?
Bilemedim.
Yas mı, yaş mı?
Ben seni bilemedim.
Var mısın, yok musun?
Ben misin, biz misin?
Yüreğimin yarattığısın
Sen aslında sevgimin gördüğü bir rüyasın.
Ne günahsız bir suda arınabildin,
Ne çaresiz gönlümde barınabildin.
Ne kalabilmeyi,
Ne çekip gitmeyi becerebildin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!