Özlem duymadım Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Düşünüyorumda, sağlam kafayla,
Umuda sarılıp, Özlem duymadım.
Bir günüm geçmedi zevk ü sefayla,
Biran geçtiyse de zevke doymadım.

Düzgün boya tutmaz paslı demirde,
Her şey mi dert olur geçen ömürde?
Yaşam ters başladı evvel emirde,
Bazan düzgünse de kendim uymadım.

"Ters gitmeyi görsün adamın işi,
Muhallebi yerken kırılır dişi".
İşte, bu durumda olan bir kişi,
Kendime benzettim adam saymadım.

Olumsuzluk dilde pelesenk olmuş,
Öyleki, tamamen ruhuna dolmuş.
Umumi efkarla teselli bulmuş.
Dilimde olanı kalbe koymadım.

Sürüncemelidir, kararsız insan,
Uzak bir bakışla kararlı sansan.
Durmuş oğlu bakıp yanılıyorsan,
Hala yanılmaktan neden caymadım?