Su nasıl hayat verirse toprağa,
Toprak nasıl can olur kokarsa çiçekte,
Toprakla su gibiydi aşkımız;
Edirne’den Kars’a kadar toprağımız,
Karadeniz’den Akdeniz’e,Fırat,Dicle kadardı suyumuz.
Biz Anadolu kadar zengindik.
Uçsuz bucaksız orman gibiydik,
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




'Yirmi üç yıldır ne toprak suya kandı,
Ne çiçek açtı,
Ne mevsimler mevsim oldu,
Hiçbir şeyin biriciğim, hiçbir şeyin tadı kalmadı… '
yirmi üç yıldır çekilen özlem..kim bu,kime yorumlayalım.Anne mi,oğul mu,yar mı,kim bu..?
Kutlarım.
Recep Uslu
Sevgili dostum Dogan bey,
Şiir akıcı,duygulu ve berrak.Kutluyorum.Duygularınızı dizelere çok güzel aktarmışsınız...Ama sizden şikayetim var,yazmaya bayagı ara verdiniz,yeni şiirlerinizde buluşmak üzere diyorum.Sevgi ve selamlarımla.
Yaşam bu bazen ulaşmayı imkansız kılar
Kutlarım
Saygıyla
'ne toprak susuz kalır sonsuzca
ne de gözler uykusuz..
güzel bir düş uyandırır bir gün uykundan,apansız
herşey yeşile boyanır
ve
son bulur özlemlerin'
Bu güzel şiir için kutluyorum sizi .keşke herkesin sizin gibi özlemleri olsa...
Saygımla
taşmış dizelerden özlem...güzel şiirinizi kutluyorum doğan bey..
sevgiler.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta