İnan Bana Şiiri - Midayet Kara

Kalbimdeki yangını, bilemiyorum
Bütün hatalar bende, diyemiyorum
Kapandı o yollarım, gelemiyorum
İnan bana sevgilim, özledim seni

Karadır benim yazım, nasıl sileyim
Sen iste benden, bu canımı vereyim
Bir dileğim var, kucağında öleyim
İnan bana sevgilim, özledim seni

Niçin arayıp da sormuyorsun beni
Kalan yok ki burada, bu dünya fani
Ölmeden önce bir kez, göreyim seni
İnan bana sevgilim, özledim seni

Çektirdiğin çileler, yoruyor beni
Kalbinde biriktirdin, olanca kini
Aşığım diyen dilin, nerede hani
İnan bana sevgilim, özledim seni

Seviyorum diyorsun, ne bu cilve naz
Aşkı tarif edemem, sözler bile az
Bildiğini okursun, etsem de ikaz
İnan bana sevgilim, özledim seni

Sana benimsin diye, soramıyorum
Deli divane oldum, gülemiyorum
Her nereye gittinse, bulamıyorum
İnan bana sevgilim, özledim seni

Yine hatırladım, o eski günleri
Yanağındaki, çifte çifte benleri
Başımızda esse de seher yelleri
İnan bana sevgilim, özledim seni

Gezdiğimiz o yerler, hayalde kaldı
Sevdik birbirimizi, aşkımız vardı
O yıllarda kalbimi, sevdalar sardı
İnan bana sevgilim, özledim seni

Midayet’im anla, dert etme kendine
Sevenler düşer ise, dengi dengine
Gül dikeni gibidir, batar kalbine
İnan bana sevgilim, özledim seni
(0226) Ekim 1981