Sesini duymamıştım, duymayı özledim
Sana dokunamamıştym, dokunmayı özledim
Adını bilsem de, adını çağırmayı özledim
Sen çok uzaklarda olsan da, kucaklamayı özledim.
Seni içimden çok sevdiğimi haykırmayı özledim
Karşı dağlarda yankı yaparak duyurmayı özledim
Bana çok uzaksın, yakınıma gelmeni özledim
Senin için atan kalbimi görmeni özledim
Okyanuslar aramızda, yakın olmanı özledim
Kaç ülke, kaç şehir var. Yaklaşmanı özledim
Güneşi ve ay’ı aradan çıkarıp bana dönmeni özledim
Sana bakmayı, ölünceye kadar benim olmanı özledim
Sen bana gelemiyorsun ben varmayı özledim
Seni kaybetmişsem de, ülkene varmayı özledim
Mezarınyn başyna varıp, dualar okuyup ağlamayı özledim
Ben seni yıllar yılı kalpten severek özlemim oldun.
05/08/2004
GÜZELYALI
PERŞEMBE 14:03
Kayıt Tarihi : 11.3.2005 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Münevver Düver](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/11/ozledim-95.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!