Özgürlük Şiiri - Hülya Sevinç

Pencerenin önünde,
Hayallere dalardı,
Uçuşan tüm kuşlara,
Gıpta ile bakardı.

Eğer özgür olsaydı,
Serbestçe dolaşırdı,
Süzülerek göklerde,
Neşe ile uçardı.

Ömründeki sayfayı
Kendisi karalardı,
Deneyimler yaşardı,
Kendi düşer, kalkardı.

Aç susuz dolanırdı,
Ama hiç yorulmazdı,
Kimseye aldırmazdı,
Çalışır çabalardı.

Küçücük kafesinde,
Zaman geçmek bilmezdi,
Ömrünün tüm günleri,
Diğerine benzerdi.

Şaşırıp bir gün geldi,
Konuştu insan gibi,
Herkes bunu beğendi,
Bu çok büyük hünerdi,

Her sözü ezberlerdi,
Kafesti artık evi,
Sahibi mutlu etmek,
Onun bir tek görevi.