Özgürlüğe vuslat kala ÖLÜM

Ne zaman şu kışını yaza çevirmek istersen..
...önce herşey tam kıvamın da yol alırken,
ölesiye inandırır ve bağlar ki seni
o ulaşımaz esareti ile sahte büyüsüne..
Artık güneşin seni bir daha asla terketmeyeceğine
gönülden inanmışken...
Hep ağlayan gözlerin tam gülmeyi öğrenmişken..
Yakaladığım sandığım mutluluk için
o tatlı candan bile rahat rahat vazgeçmeyi göze almışken..
........birde bakarsın ki:
Hayallerinin,umutlarının dolup taştığı o zalim hayat bardağının
taa derinden çatlaması ile üzerine alay edercesine gelen
kırıklıkların,ihanetlerin sonucu:
...ruhen kaybolan bir hayat daha........
-ve
unutursun kendini...
Kendini ve herşeyi.
Kurumuştur artık göz pınarların,
Çaresiz kalırsın...
Çaresiz ve yapayalnız....
İsyan edersin ama ne çare
Kim duyarki seni senden başka..
Adaletsiz dünyanın bomboş sokakların da
bir lahza kaldığın zaman bir köşesin de..
Düşünmeyi bile unutmuştur artık beynin.
Ağlayıp ağlamamakta bile kararsız kalırsınya hani
Boş boş bakarsın etrafına,
bakarsın ama göremezsin artık
SİMSİYAH BİR DENİZİN DALGALARIN DA
YOL ALMIŞSINDIR ÇOKTAN......