Yoruldum
Ama ben hen yorgundum
Ne zaman canlı oldum ki...
Ne çocukluğum oldu,
Ne orta yaş
İhtiyarlık mı
Vız gelir, tırıs gider.
Bedenime söker
Onun havaları ancak.
Ruhum hep yaşlıydı benim
Hiçbir şeyim olmadı benim
Olanı da harcadım zaten.
Fakir yani özgür olabilmek için
Sana da bu yüzden sahip olamadım
Belki de bu yüzden ey yar!
Kaybedebileceğim tek şeyim vardı elimde
Sendin o da güzelim sen...
Ve sen de gittin
Ve artık
Özgürüm...
Kayıt Tarihi : 11.4.2016 09:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yalnızlık hiç bir şeyin olmaması demektir.Yani iliklerine kadar fakir olmak.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!