Buz ayazında doğan güneşe kandın
Tomurcuklanıp açarım sandın
Daha güneş batmadan nefessiz kaldın
Yine gülemedin yaban çiçeği..
Söylenen her sözü sahici sandın
Ya beni al, hayatının bir parçası olayım
Ya beni bırak, sensizlikte yok olayım..
Seviyorsan, izin ver olduğu kadarıyla seninle yaşayayım
Yok istemiyorsan, söyle bir an önce sonuma ulaşayım..
Taşıyamıyorum artık bu yükü, bu azabı..
Beklemediğim “son” değildi, son sözlerindi..
İçimi kanatan “bitmesi” değildi, bitiriş şeklindi..
Ölümün bile hayırlısını dilerken insan
Ruhsuz-acımasız- terk edilişti..
Yakışıksız bir veda,
Soğuk-korkak-saygısız bir kaç cümle..
Yan gönül yan!
Kavrul kor ol da bir yol kül ol!
Ak ey gözyaşım ak!
Çağla-köpür sel ol da, bir yol durul..
Acıyla, aşkla yoğruldunda ey gönül;
Bir başına..
Şanslıyım..
Çünkü; Hiç kimsenin benim kadar çok seveni,
Benim kadar çok sevdiği yoktur..
Dost, arkadaş, sevgili, kardeş, yoldaş, sırdaş,
Her biriniz yüreğime ayrı bir tat
Yorgunum, beklemekten..
Yalnız başıma yürümekten..
Yorgunum.. Gözyaşlarımı gizlemekten..
İçimde dinmeyen sızıdan, bitmeyen kalp ağrısından yorgunum..
Boğazıma düğümlü cümlelerden
Görünmez ağır zincirlerden..
Seviyorum demek yetmez sevgili.
Önce herşeyi göze alan deli bir yürek,
Sonrası içinse cesaret..
Sevmek; akıl dışıdır, gönül işidir..
Karşılığı olmaz, sevdanın sınırsızlığını mantık almaz..
İnsan sevmekten hiç korkar mı..?
Sevgisiz insan hiç yaşar mı..?
“Aşk; bağımlılıktır, Sevmek; zayıflıktır” diye adlandırılır mı..
Cigerlerin oksijene muhtaç, nefes almaktan vaz mı geçtin? ?
Vucüdun üçte biri su, susuzluğu mu seçtin? ?
Bedenin dinlenmesi için uyumak şart, nefret mi ettin..? ?
Sen ve ben;
Sesin-sözün bittiği yerdeyiz..
Sessiz-sözsüz sevişmelerdeyiz..
Ne öncesi, ne sonrası.. ne de daha ötesi! !
Bir tek “an”lar hanesindeyiz..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!