Özetim Meyl Şiiri - Rumeysa Sakarya

Meyl benim,
Meyl ben’im.
Zıtlıklar başkenti burası,
Zıtlıkların ahengi.
En yakın, en sıcak, en uzak, en soğuk,
Bazen dost, bazen sevgili,
Ana-baba, öğretmen-talebe.
Yaşanılanlar bazen,
Bazen yaşanamayanlar.
Herkesi tanıyan,
Herkeste kendini arayan,
Herkesin kendinde bir şeyler bulduğu.
En süslü taçlara layık, telefon kulübesinde uyuyakalan...
Çığlıklar atan, derdini haykıran, bir türlü duyulmayan,
Gözün yaşı, kalbin kırığı, yanağın gamzesi,
Meyl benim,
Meyl ben’im.
Uzaktan lâkap sanana, yakından hicap duyduran,
Hisli, köylü, şehirli,
Ahmet Amca, Gizem Hanım,
Kardeş sesi, su şırıltısı, kuzu melemesi.
Hayatın sillesi, diz ağrısı, dost kahkahası, yaşama sevinci, ölüm isteği, temizliği, pisliği...
Meyl benim,
Meyl ben’im. 🤍