Doğallaşıyorum geceleri iki büklüm sokaklarda.
Açılıyor her an zamana karşı savaşlarım.
Gardenyalar diktigim mahallelerden geçerken barışa daha çok yakınlaşıyordum.
İlkbahar harbi sıcak temastayken ellerim silah değil sulh taşıyordu ağır ağır.
Akromatopsi yaşantıların tırnak araları berrak kalırken, kirlenmiş olanlar saflığa yakıyordu aralarda konteynırları.
Dumandı, soğukta beyanı okunmuş olanlara delil safsatası.
Af dilerken dikine konuşmalar geçiyordu üç beş satır kenarlarında.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta