Savurdu seni hayat.
Şiirim olsun, derdine ortak.
Üzme kendini, keyfine bak ortak!
Beğenmediysen, yırt beni at.
Apartta başladı, kardeşliğimiz.
Seyrediyorum seni, uzaktan.
İçimde büyüyor, giderek sevdan.
Söz geçiremedim kendime, baştan.
Bıktım artık, platonik aşklardan.
Unutmak istiyorum artık seni.
Uyku tutmadı.
Sardı yalnızlık korkusu.
Sardı herkesi, hayatın telaşı.
Kimse kimsenin umrunda değil artık.
Bak nerede kaldı dostluklarınız.
Normal değil bu yaptıklarınız.
Yatağa uzanır da uyuyamaz,
Bir o yandan bir bu yana dönersin ya hani!
Benim de uyumadığım, uyuyamadığım anlar olur.
Gözyaşlarım yastığıma damlar, son hızla, dur!
Dur gözyaşlarım akmayın, akmayın beni acıtmayın!
Acıtmayın ne olur dayanamaz oldu yüreğim,
Seni gördüğüm an kendimden geçiyorum.
Bazen duygularımın esiri oluyorum.
İşte böyle acımı dindirmekteyim.
Sen sevme beni, ben senin esirinim.
Yanına gelince elim,ayağım titriyor.
Gelin üstüme teker teker,
Bu aşk fazla keyfe keder.
Az gelir bana sizin gibiler.
Ataman burda sanat yapar!
Aşkımdan oldum heder,
Kalbimdeki sancıların şiddeti ağır,
Benim bu feryatlarımı duymayanlar sağır,
Sevgilim, yapma bana gurur,
Ataman kızar, belki de kalbi durur.
Sayende Mevleviler gibi dönerim,
Mevsimlerden sor beni.
Seni ne kadar sevdiğimi!
Sor, çıkarsız sevgimi.
Ödedim bu muydu bedeli?
Hayat ne gösteriyor insana.
Bulutlar arasındayım, uçuyorum adeta.
Yağmur yağmıyor, göremiyorum seni orada.
Her istediğinde göremezsin; etmelisin dua,
Geç kalırsam, kızma emi bana!
Yağmur tanesi olup toprağa indiğimde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!