yorgun kalbim aşk gemisinin tayfası
her sevda denizinde sevgimi attım
doldu gönül defterinin en son sayfası
aman hasretim dağlarda
gözyaşım filizlendi bağlarda
daha en güzel çağlarda
aşka düştü yüreğim ağlarda
kimse duymaz sesimi
bu aşk böyle yaşamaz
onun kalbi sade ve yalın
gönül bu yükü taşımaz
nerden geldin nereye
gidiyorsun meçhule
meçhul değil esasında
sen değilsin farkında
bütün aşklar seven dostlar
birer birer kaybolurlar
sana ömrünü hayatını kim vermiş
güzel gözlerini açıp da göremedin mi
saçlarında kırmızı gülleri kim dermiş
senin için yanmadımmı
hep ismini anmadımmı
ben aşka kanmadımmı
yalanmı sevgilim söyle
gözyaşlarım süzüldü yanaklarıma
zamansız aklar düştü şakaklarıma
sensiz boş kar yağdı sokaklarıma
yandığımı gör kül olduğumuda
ayrılıklar senle başladı bitti
kalmamış bir ümidimiz
bir baharda kar tipiyiz
nefessiz kalmış gibiyiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!