Özay Karakuş Şiirleri - Şair Özay Karakuş

~~Yüreğimden Kalbime Mektup~~

Ey kahve gözlüm! nehir dudaklım,aşk kokulum

biliyor musun olmadığın her gün her an yokluğunun acısını çekiyorum seni soluyan ciğerlerime....senin varlığın senin yarlığın değer katıyor değerlerime...senin değer yargılarında yargılanmak istiyor seni sevmekten başka suçu günahı olmayan kalbim.eğer suçsa bu itiraf ediyorum taammüden sevdim seni..hadi ne duruyorsun bir an önce kaderimin kalemini kır beni senliliğe müebbet mahkum eyle.gönlünün zindanlarında kalbinin hücrelerinde çürüt alnıma yazılan sensizliği..sensiz anlamı kafiyesi mısrası dizesi olmayan gelişi güzel yazılmış şiir mahiyetindeki kalıplaşmış boş söz kalabalığından başka hiçbir şey değilim...ki zaten sensiz hiçim...yok yok...bir hiç bile değilim..

.....ben yalnızlığa çoktan alıştım, kaderimdir dedim


kabullendim, çaresiz boynumu büktüm.........

adımı artık hiç anma

sevgimede inanma

aşkım ile de yanma

Sende sevdin! inkar etme...en az benim kadar...

Bilirim yine seviyorsun ama korkuyorsun...

Bunu dile getirirsen bana umut kapılarını yeniden açacağından endişe ediyorsun....

sana kulum sana köle

hemde isteyerek bile bile

dile geldi aşk bak dile

yanmışım bir ahuzara

bülbül gibi gülizara

hep gelmişim nazara

Perişan hallerdeyim gel artık kurtarsana


Isırdı beni ayrılığın arsız ve de kuduz itleri

bir ayaz kara kör gecede

Rabbim zikrin her hecede

ruhum günahda işkencede

kapandı kalbimin yine hücresi
canıma kelepçe takıyorsun
kırıldı ruhumun şeffaf küresi
sebebsiz dünyamı yıkıyorsun

aklımda bir sendin somut düşünce

bir ömür aşkının ardından koşturdum

ümidim kesildi dermanım kalmadı

yıllarca içimdeki duyguları çoşturdum