Ozana Sevmek Düşer Şiiri - Müslüm Bayram

Vecd ile seyrediyorum karanlığı
Yarım hilali tebcil ediyorum ruhumla
Sabahın karanlığına esrarı çözülürken güneşin
Uyanıyorum kuş sesleri önü penceremin
Seyri ne hoş... yorgun düşmüş gözlerim.

Kırkayağıyla tırmalıyor işkenceli meşeli
Bir tırtıl geziniyor
Dıştan göğe uzanışı salkım saçak yapraklar
İştahı kabartan şen şakrak orkestra ağır aksak
Şamatasında kurtçuklar.

Sineklerin uğultusu ölü nefeslerin iştahı
Acı esen rüzgârın boğuyor esintisi
Dansı ritminde ırgalanıyor dallar
İncir suyu döküyor kara bulut
Közlerine neşeli.

Şu köhne zaman döngüsünde değirmen taşım
Boylu boyunca uzanır ezilirim un gibi
Sorguya çekerim karılırım akarsu ırmaklarından
Kemendi boynuma takarım kördüğüm ilmeğin
Kürek mahkumu ellerim bileklerinden
Aşkla asılırım.

Azap içerisinde titrerken...
İşitirim gürültüsünü kalabalıkların
Anlarım ki! Çürümüşlüklerin alkış tufanını
Yengi gülüşlerinden tut gör tanı insanlıkta!
Bahtiyar olabildiğimi.

Umudun düşü derin göklere uzanırken başı
Hıçkırığından boşalır yaslı bulut
Bırakır cömertçe usaresini toprağa
Yeşili çimenlerin ovası rengi çiçeklerin
Giyinir mevsime tabiat gelinliğini
Kamaşır beşerinden gözlerim.

Maviliklere sürerim kartal kanatlarımı
İlahi aşkla mertebeye menzile
Azameti boyar gözü nice zevklerinin
İhtirası raksından damağından tat meye
Ozana sevmek düşer...
Tevehhüme düşmeden dünya çukurunda
El açmadan tövbeye.