Her şeyi söylemek yanlış, eğer içinde bir şey varsa hemen söylemeyeceksin. Söylemediğin takdirde ve bunu tutmak mantıksızlığında kalbin yorulabilir ve sen eskisi kadar dayanıklı, genç olmayabilirsin. Yaşadıkların tam da sana içinde ne varsa neyse söyle derken karşılaşmak susmak çılgınlığıyla, senin doğruluğunu kırabilir ama yapacaksın.
Kimi hisler çok garip geliyor kulağına ve beynine, özlemek gibi ve sanki söylediğinde özlediğine özlediğini bu senin özlemek sancını azaltıyor ama söylemeyeceksin. Susmak deliliğini yapmadığın zaman delirmiş olabilirsin.
Söylediklerin ya da söylemek istediklerin bu kadar yoğun ve engel olunamayacak seviyede ise buna rağmen durduracaksan eğer bu tek bir şey için demek olacak; söylemek isteyip söylememek akıllılığında olduklarını duymak için. Çünkü bu sana söylemekten daha güzel gelecek, bir çırpıda silecek, göz kapağındaki ağırlığı yok edecek. Aslında “yaşananlar” ın olmasa ve de “konu dışı yaşadıklar” ın, bunları düşünmeyeceksin belki ve bu da sana “konu dışı yaşadıklar” ının, seni ne kadar duygu düşüncesizi yaptığını hatırlatacak. Bunları beyninin sadece bir saniyede sana getirdikleri olarak düşünürsek ve bu karmaşanın tüm bir geceye tecavüz edeceğini hesaba katarsak, işin biraz zor görünüyor.
Sana bir kez daha söyleyeceğim, her şeyi söylemek doğru değil, acını içine atmayı nasıl beceriyorsan özlemeyi de içine atacaksın sevmeyi de kimi zaman. Biz buna büyümek diyoruz…
Hoş geldin.
Böyle kaç gecedir
Ay, ikiye katlanıp giriyor geceye
Yalnız pencerelerin kuşudur
Uçar mahallemde…
Ve
Bir tanem
Neler,ne huzurlu mutlu dizeler
dökülmeli kalemden
İsminle başlanan
Bu kağıda...
Aşk,
Gönlünün deryasında bir geminin,
Seyretmesi gibidir,
Alesta durumun kaybolur,
Kerteriz tutmaz,
Bir deli köpürerek gider ki,
Gerçeğin en yakını hayallerin için
Umut doluşturup çuvalına
Bir başka ülkeye gidiyorsun
Belki en büyük seçim bu
Ama daha o ülke bilmiyor
Oraya sen gidiyorsun
Biz yürümüyoruz ki
Her şey yürüyor
Bostancı tanzimindeki adımlarımız hani
Hangimizinkinin üstünde,
Hangi denizden sökülmüş toprak dolu kamyon,
Geri dönüşlerde gözlerini yalnızlık kokusuyla dolduran
Atesse eger tanri samanlarin dedigi kadar,
Onunla sadece sigarami yakarim...
Günesse eger tanri
Onunla sadece tanrilanirim...
Kalemi kağıdı kuşansın atlılar
Haydi!
Koşun!
Kederinden arınmamış bir şair var…
Ne çok şey söylemek isterdi
Demir aldı saklanan acılar gemisi
Tam yol verdi kaptan
Tam yol ileri
Ben gemideydim
Saklanıyordum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!