Ozan Oğuz Şiirleri - Şair Ozan Oğuz

Gözlerinin yeşilinde takılıp kalmışım
Sevgin sarıp sarmalamış içimi
Sana ulaşabilmek içindi tırmanışım
Düşüşümün nedeni ise sensiz kalışım

Dönüşsüz bir yola girmişim

Orada mısın hala?
Bilmek çok güzel olurdu
Hayaletler gibi şüpheler zihnimde dolaşırken
Boşvermeyi başaramazken ben
Ve sen bana zarar vermek istemezken
İçimde bir boşluk oluşturduğunu

Dalgaların gölgesine uzanmış bakıyor
Enginlerinde denizin puslu bir görünüş
Ne garip ki bir o kadar da temiz ve açık
İçerisinde bin bir türlü güzellik, görünmüyorsa yazık..
Zaferidir ulaşabilenin mesafeleri aşıp

Neredesin?
Uyandığımda,
Pencereden izlerken dışarıyı,
Bulutların olmadığında,
İçimde umudun güneş gibi parladığında

Sana daha dokunamadan
Elini tutamadan
Elveda deme korkusu içimde
Sıcak gülüşünün sessizliğinde
Bakışların canımı yakarken
Boynu bükülen bir gül gibi ben

Yağmurlar bitti
Ve söndü içimde ki ateş
Güneş ışığı büyüttü beni
Daha gerçekçi düşünmeye başladım
Ve duvarımı ördüm
Korumak için kalbimi

Pencerenin kenarında dışarıyı izlerken
Pusuya yatmış hüzün yükseldikçe
Tuttuğum nefeste sen...
Vermemek için direnirken
Gidişin dağılışım, dağılışın:
Bir nefesin karıştığı gibi havaya

Maviliklerdi sürükleyen beni ardından
Dünün hüzünleri yarının umutları
Hepsi maviydi deniz ve gökyüzü gibi
Maviliklerdi gözyaşlarının şeffaflığında
Beni sana hayran bırakan

Kar kefeni gibi toprağın;
Örtüyor üzerini
Örtüyor hüzünleri, sevinçleri
Gerçek olmayan herşeyi
gerçek gibi gözüken.
Görüşümüzde beyaz

Yarın bizi götürecek
Belki başka bir yere
Belki çok uzaklara
Belki orada görüşeceğiz tekrar
Bugünün korkusu geçecek
Belki de sadece şiirlerde kalacak