Hayat kadar gerçek...
Düşlerim kadar güzel...
Ve doğmamış sabahlarım kadar
Umut dolusun sevdiğim...
Çiğ idim...
Gidecek yolum var,
Koşmalıyım rüzgarla,
Erimeden son karlar.
Esmeliyim son baharla,
Yalancı da olsa.
Sonunda düşmek olsa da,
Tam ayrılık havası,
Hava güneşliydi,
Sevgililer kol kola,
Sırası mıydı şimdi...
Tak sepeti koluna,
Herkes kendi yoluna demenin.
Bunu yazmak kolay değil,
Söylemek mümkün değil,
Bu son yaprak değil,
Ama beyaz sayfalar tükendi.
Kalbimde sayamadığım,
Üst üste yazma zamanıdır şimdi.
Tarifsiz bir aşk bu...
Öyle bir düğüm var ki birbirimize bağlayan...
Aşk'a sığmıyor...
Zamansız, mekansız, şartsız...
Seviyorum diyorum...
Şimdi sessiz her yer,
Dal kıpırdamıyor.
Sevgi oyuncuları görülse de yer yer,
Herkes sus pus,
Kimse konuşmuyor.
Sen hiç Rüzgar'la yaşadın mı sevdiğim,
Sesini duymuşsundur pencerelerde,
Sokakları görmüşsündür ardından,
Her yer toz duman.
Hiç elinden tuttu mu Rüzgar?
Namazda gördüler beni...
'Hoca' dediler...
Yeni terlemiş bıyıklarımın ucunda dualar...
Ve sakal hevesim...
Şekli olmaz dediler...
Sen bilirsin...
Bir serçe olmak isterdim göz yaşında,
Ve uçmak kurşun kalem kıvraklığında,
Yoksul bir özgürlük yaşamak...
Soğuk balkonlarda.
Ne uzaklara göçebilmek,
Gecenin serinliğinde...
Kuzey rüzgarlarıyla dolsam odana...
Serince sokulsam yanına...
Ve nefesini beklesem...
Erimek için karanlığında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!