Ozan Arif Şiirleri - Şair Ozan Arif

Meydan sizin...Onun bunun sözünü,
Duyarsanız yazık olur vatana.
Kuru lafla memleketin gözünü
Boyarsanız yazık olur vatana.

Eğilin milletten yükselen sese

Ülkücüyüz dedik zindana dolduk,
Açıl artık açıl demir kapılar.
Allah`sız kanunun esiri olduk,
Açıl artık açıl demir kapılar.

Paslanmış zincirler salmaz kolumu,

Çok şükür Allah`ım ne mutlu bize!
Bugün Fetih Günü, bugün Kurultay...
Müjde yere, müjde göğe, denize,
Bugün Fetih Günü, bugün Kurultay...

Mazilerden koşuyoruz biz bu gün,

Çok kuraklar gördük biz. Bu da geçer evladım,
Dostumuz Allah bizim, unutma bu gerçeği.
Etim ile besleyip, kanım ile suladım,
Bu kurak kurutamaz 'Ülkü' adlı çiçeği

Yaşım otuz, kırk oldu ahâ,
Yorula, yorula geçti bu ömrüm.
Ölüp, ölüp yeni baştanbir daha
Dirile, dirile geçti bu ömrüm.

Gidemedim şu feleğin suyuna,

Mektubuma başlamadan en önce
Hepinize selam ederim ana.
Evlat değil, size yük oldum anca,
Hakkınızı nasıl öderim ana?

Devletim hainle beni bir tuttu

Hikmetinden sual olmaz Yârabbim,
Affına sığındım bak peşin peşin,
Zelzeleyi çankaya`ya versene,
Erzurum`la, Horasan`la ne işin.

Yerleri gökleri yaradan Allah,
Mal verme, mülk verme, han verme bana.
Dünyanin malina etmem eyvallah,
Ne söhret, ne rütbe, san verme bana.

Iman ver ki, nefsi vurup yikmali,

Unuttu mu sanıyorsun unuttu?
Unutamam, unutamam unutmam!
Unutmamak beni hayatta tuttu,
Unutamam, unutamam unutmam

Kinin yeri yoktu benim gönlümde,

Sen yalnız değilsin gökler ve yerler,
Vallahi... Billahi... Seninle şimdi.
Seksenbin evliya, doksanbin pirler,
Vallahi... Billahi... Seninle şimdi

Yeşil Tuna dertli, akışı usul!