Ozan Arif Şiirleri - Şair Ozan Arif

Almanya'ya ayak bastım basalı,
Ev arıyorum, bulamdım gardaşım.
Burda herkes aynı dertten tasalı,
Ev arıyorum, bulamdım gardaşım.

Nere gitsem talihsizlik peşimde,

Hiç istemem yine gelir,
Çatar gurbet akşamları
Yüreğime hançer olur,
Batar gurbet akşamları.

Öldürecek beni dertler,

Böyle gitmez hep bu devran
Döner gardaş bak görürsün
Boş mangalda kül savuran
Siner gardaş bak görürsün.

Gürültüsü çoktur boşun

Üç gardaştık bir zamanlar üç gardaş,
O toprakta, sen zindanda, ben sürgün.
Aklımıza gelir miydi hiç gardaş?
O toprakta, sen zindanda, ben sürgün.

Aynı aşkla dolu idi içimiz,

Dile gel be Anadolu'm dile gel,
Dile gel bugünü dünü de anlat.
Kimse beni dinlemiyor hele gel,
Hele gel istersen bunu da anlat.

Anlat,çünkü ben anlatsam can sıkar

Ne kadar anlatsam tükenmez, bitmez
Bu benim bağrımda yatan hasreti
Anlatmaya zaten takatim yetmez
On yıldır yakamdan tutan hasreti

Pençesi bagrımda dişi derinde

Koyunun olmadığı yerde, neden keçiye
'Abdurrahman Çelebi' deniliyor bilmezdim.
Hep sorardım kendime, sebebi nedir diye,
Son liderler ortaya çıkınca ancak sezdim.

Oturdum,düşündüm sebep ne neden?
Kızıla değil de ala kıydılar.
Bazan Yunus,bazen Yavuz'ca giden
Yolcuya kıydılar,yola kıydılar.

İlahi bir aşkla tütüp dururken

Eh ne yapak hemşerim?
Yurtda sulh, Cihanda sulh!
Bulgar mı? Allah kerim.
Yurtda sulh, Cihanda sulh!

Aman ha aman aman,

Bizi mahkum etmekti,
Derdiniz şerefsizler.
Ve nihayet murada,
Erdiniz şerefsizler.

Bağırsam neye yarar,