Ne bir eksik, ne bir fazla herkes ektiğini biçiyor şu dünyada.
Ve hiç bir şey, hiç kimsenin yanına kar kalmıyor Er yada geç
herkes hak ettiğini yaşıyor şu hayatta..İşte ben buna; Takdir-i ilahi diyorum.
Ben bu hayatta en çok sana yenildim, en çok sana ağladim, en çok sende kaybettim...
Çünkü ben bir sana inandim, bir sana açtim kalbimi hayatta ilk kez. Sen ne yaptin! Gittin kapanmayacak en büyük yaram oldun. işte insan en çok kime güvenirse en çok onda ağlarmiş ya sayende ben bu hissi en çok seninle yaşadim. Dedim ya sen benim bir daha kimseye güvenemeyecek olmamin tek sebebisin. Yine de çok mutsuz ol diyemem sana ama keşke seni hiç tanimasaydim
Çoktan unuttum başkası var kalbimde diyormuşsun
ben büyük ikramiyeydim sen kaçırdın
benden sonra gelen ancak tesellim olur sana
Ne tuhaf değil mi...?
Yüzümü güldürüp gönlüme düşende sen
hüznümü ağlatıp gönlümü deşende..
Aşk bazen kaçmak istediğin bir bedende tutuklu kalmaktır...
Kendinden bile uzaklaşırsın ama ondan bir adım öteye gidemezsin...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!