Dünya bir oyun bahçesi,
Bazen saklambaç oynanır.
Herkesin gizli bir yeri,
Gider, orada saklanır.
*
Kör ebe oynayan da çok,
Eliyle yoklayan da çok,
Duran da, bekleyen de çok,
En son biri yakalanır.
*
Şakalaşan, kuduranlar,
Çember çevirip duranlar,
Topacı yere vuranlar,
Oyun vaktinde canlanır.
*
Türlü evcilik oyunu,
Sürdürür insan soyunu.
Farklı mı saysaydık onu?
Çünkü bazen çuvallanır.
*
Basketçiler, futbolcular,
Seyirciler, oyuncular,
Her insanın bir yeri var.
Merak eden bilir, tanır.
*
Satranç bizi sakîn kılar.
Taş ve kağıt, bazen kumar.
Şimdi de ağ, bilgisayar,
Yalnızken bile oynanır.
*
Gören görür oyunları,
Kurtları ve koyunları,
Çözenler çözer bunları,
Çözer, çok şey aydınlanır.
19.12.2010 11.50
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 19.12.2010 12:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şahbettin Uluat](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/19/oyun-bahcesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!