Oyun Şiiri - Selçuk Şahin

Hadi, İstanbulculuk oynayalım
Hadi sen benim annem ol,
ben de oğlun...
Ver bavulumu, gözle yolumu...
Mızıkçılık yok tamam mı..?

Babamı dürüp koydum mendil cebime,
gözlerimde özleyince..
İtmişti beni elleri sorumluluğun,
Her soluğumda boğulduğum...

İstanbul biriktirdim avuçlarımda,
Ayaklarımda yitirdiğim sevdamla.
Anılarımı geziyor beynimde bir gezgin,
Seslerini duyuyorum çocukların...

İstanbul biriktirdim avuçlarımda,
Ortaköy'ünden de, Kadıköy'ünden de..
Üsküdar'ından da, Taksim'inden de..
Alıp getiriyorum kokusunu, havasını..
Alıp getiriyorum banliyolarını, vapurlarını..
Simitçilerini, dilenci küçük kızlarını,
Alıp getiriyorum denizini, köprüsünü..

Vereyim İstanbul'u sana
aç ellerini.
Sıkı tut düşürme.
Başka yok,
çabuk bitirme..

Ver bana şimdi eski ruhumu,
mızıkçılık yoktu unutma,
İstanbulculuk oynuyorduk hesapta....
Ver bana şimdi sevdamı..
Ver bana sevdamı..
(Selçuk Şahin1998/Kadıköy)