Öylece kalmışım,
Gecenin en son sessizliğinde duran nefes gibi,
Ne gitmişim senden,
Ne de tam kalabilmişim.
Öylece kalmışım,
Dudağında solmuş bir gülüş kadar silik,
Kokusu kaybolmuş bir bahar gibi
içinde bir yerlerde asılıymışım.
Öylece kalmışım,
Senin değil ama senli zamanların
ince bir gölgesi olarak.
Adımı söylemesen de
bir yerlerde yankım duyuluyormuş hâlâ.
Öylece kalmışım,
Unutmanın eşiğinde,
Hatırlamanın ucunda.
Ne senin yükünüm artık,
Ne de kendi kalbimin yarası.
Öylece kalmışım,
Bir fotoğrafın köşesinde göze çarpmayan,
Ama çöpe de atılamayan
o küçük iz gibi.
Öylece kalmışım,
Acı geçmemiş ama ağırlığı azalmış,
Sızı dinmemiş ama sesi yumuşamış.
Kırgınlığımın içinden
kendime geri dönmüşüm.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 1.11.2025 19:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!