Bilmezsin:
Ümitlerimden oluşturduğum bir kütüphanem olduğunu,
Ve her güne başlarken birini alıp,
Günün yolculuğuna öyle başladığımı,
Akşam olur da, yanıtlar değişmezken,
Ümidimi rafındaki yerine koyduğumu...
Böyle bir hayal içinde,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta