Öykümü Bir Batığın Gövdesine Yazarım

susmalarla yorulmuş zindanın duvarında
ince beyaz bir çizgi karanlığı boğarmış..
örümcekler acıyı sınarlarmış ağında
yarasa kanadıyla yılan dişli doğarmış...

çatlayan toprağını kitaplarla sulayan
bahçıvanın selamı ısıtıyor gökleri
büyücü efsununu yitiriyor yüzümde
bir dilek ağacının çürüyor meyvaları..

yılların vadisinde salındın zakkum gibi
saklı kalmış yanımda kir kadarsın ey korku!
kimin ahı şu yollar yürüdükçe uzayan
bülbüle kafesini sevdiren hangi şarkı..

güneş yalnızlığımın gölgesinde kararır
öykümü bir batığın gövdesine yazarım
harabe,rüzgarların hoyratına direnir
ömrünün yokuşunu çıkarken sakallarım...

kasım 2006