Ötüg Taş Şiiri - Can Habip Türker

gün tünerli
kondu kuş kuğular
göç atı kişnedi

gönül düzdüm
gönlüm gökten göğrek
kür küvez dilimden
dilsiz sözü dilrek
kıvı kuta orña yaşıl
katı dağ katıglandım
bağrım odu kez uzun
bulgak buluttan seyrek

şöyle yerinmiş Ötüken beyi benden oza:
tüzülmüş törümü törülep
itilmiş ilimi iteler
uruglu kişi ertim urugum kanı
buruşur kara yerde görklü yüzüm
kalın bodunda beg ertim kalıglı
tükendi ödlek atında ülüğüm

bana değdi yaşım
bozuldu yüzüm
yarıldı etözüm
emlemez beni dünya kamı
yağız yerde yerilir yüreğim

ötüg taş
taş gibi yaşıktım