ilk çıra ışığının tarihin karanlığında yola çıktığında
kara göğü deryalara çeviren hülya
atılmış dağ köylerinin yüzünde düştüğüm uçurumlar
öksüz anaların kuru bağrında sabır taşı çatlamış
kanadı kırık birer turnadır şuramda
varoşlarda omuz omuza sayısız kondu
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum