18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Şahsımız hor görmedi kendinden başkasını,
Otizmli bir çocuğu veya yakınlarını,
Çünkü şahsım da aciz Rabbimizin katında,
İnsanlığın içinde ezilmiş bir yapıda,
Deme, tevazu da dert göstermesen de olur,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta