18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ne ekmek ne de köfte hiç istemediğinden,
Yemeyecek gibiydi pek sevemediğinden,
Dedik, sevmen gerekir yoksa çöpe gidecek,
Şu güzelim yemekler israf mı edilecek?
Neyse ki ablamız var hosteslerin içinde,
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta