Otizmlim Düşmesin Diye

Bedenim ki siperdi yer çekimine karşı,
Rabbime söz vermede sağlamada yarışı…

Hani azap da değil içimde bu yükselen,
Hep içten içe şekilde Rabbe borç ödeyen…

Ruhtan gelen bir nefes hiç bitmez dualarla,
Çevremde her kim varsa içten gelen saygıyla…

Düşmesin, istiyordum hiçbir yerde bir çocuk,
Rab can verdiğinden her canlı bir kuzucuk…

Tam bel hizalarından tutma yeri bulurdum,
Kazak veya hırkadan giderken tutunurdum…

Yoksa kaçıyorlardı elden tutulduğunda,
Ansızın bir şekilde düşebiliyorlardı da…