Otizmliden Dik Duruş Görmekteydim

Onlar, huzur görmüştü şahsımın karşısında,
Yol bilinç öğrenmişti kalp gözü konusunda…

Ruhlar ince olunca okunması kolaydı,
Beceri edinmesi de sıradan bir olaydı…

Verilecek şeyleri hazırlayıp sunmuştuk,
Kalpten gelme şekilde bir yol oluşturmuştuk…

Çocuk baksa anlıyor ifade ediyordu,
Yap yapma demesek de yol geliştiriyordu…

Çünkü otizm sevgiydi vicdandı merhametti,
İş birliği içinden yürekten gelecekti…

Rab rızası gereği ders de verilecekti,
Gönüllü düşüncede bilinç gelişecekti…

Müfredat, denilense zaten işlenecekti,
Dik duruşlu temellere duvar örülecekti…

Biz, bunları yapmıştık kalplere yönelerek,
Otizmliyle otizmle otizme bürünerek…

Meleklerin içinde melekten görünerek,
Meleklerden ders alıp tevazu göstererek…