18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Defter al denilmedi anne hiç almayacak,
Kalem de al denilmez umursanmayacak,
Her ne varsa bizlerden, şahsı için verildi,
Hiç gelmeyeceğinden yerine koy denildi,
Göndersek yırtılıyor yazdığımız sayfalar,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta