18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Bir cuma günü idi tuttum yine elinden,
Hem de sıkı şekilde dikkat ettiğimizden,
Yavaş yavaş inerken sabırlı tavırlarla,
Hasan’ımız da var ki üç otizmli çocukla,
Yaşar atmayıverdi ayağını ileri,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta