18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Şaşırmış bir şekilde Yaşar oturuyordu,
Ona buna vurup da çayımı dökmüyordu,
Belki de yerlerimiz tak çıkarlarımızla,
Lego ya da benzeri oluşumlarımızla,
Dolu olduğundan mı Yaşar dolaşamıyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta