Oturmaması oturamadığından mıydı?
İçindeki bezler, şahsına sıkıntı mıydı?
Hiç oturmuyordu da etrafta dolaşmaktan,
Bir deri bir kemik ellerini çırpmaktan,
Laf söz de olmayınca sual soramıyorduk,
Ne sual ne de yanıt pek yol alamıyorduk,
Sağlığı, sıhhatiyle, ağlamaması ile
Vaziyet gereği ruhunu hoş etmekle,
Daha farklı şekilde, yol bulamayacaktık,
Oturmadığından da onu hep tutacaktık…
Kayıt Tarihi : 25.11.2024 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!