18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Yine de konuşmuştu sessiz sakin bu çocuk,
Sevgi saygı fikirli otizmli yavrucuk,
Dedik, “Çıkmayacaksın, teneffüs yerlerine,
Tam beş dakika kadar geç bekleme yerine!”
Tuna üzülmüş idi çıkamayacağına,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta