Otizmli Tevfik Meşguldü

Dışarıya hiç çıkmaz sürekli ev içinde,
Boş durmayan bir hâlde meşgul düşüncelerde…

Annesi ısrarla der, “Yemenin mi uçacak?
Kardeşlerin gibi çıksan oynasan n’olacak?

Oğlum, haydi hava al hiç sıkılmıyor musun?
Dışarısı nasıldır hiç merak etmiyor musun?”

Yine de hiç çıkmazdı oynamak için bile,
Evin içerisinde düşürseler de dile…

Israr ettiklerinde dinlerdi habibi,
Kömürlüğe girerdi dışarı çıkmış gibi…

Ardından dönerdi gizlediği defterlerle,
Soğuktan titremesini belli etmemekle…

Çünkü o hiç olmazdı gezme düşüncesinde,
Etraf eğlense bile o hep tek şekilde…

Ev sahibi bile demiş bu çocuk da kimdir?
Gizlemekte misiniz de hiç görmemişizdir…