18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ses yükseltmiş bir hâlde bir de yok diyor idi,
Taklit geliştirmesi emir verir gibiydi,
Laf tekrarlayan mı vardı da ev içerisinde,
Ezberden kalmış hâlle tekrarlı bir şekilde,
Çocuğum lafı ile yok çocuğum diyordu,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta