Günde kırk kez de kalksa kırk kez oturtuyorduk,
Laf gelir, diyerek tedbir oluşturuyorduk,
Oysa gereği yoktu kırk kere oturtmanın,
Pencere kenarından yerine vardırmanın,
Çocuk görmek istiyordu bahçede olanları,
Otizmlilerimizi, bahçede oynayanları…
Kayıt Tarihi : 30.3.2022 19:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!