“Şahsımın işi çıkmaz ağır hasta da olsa,
Bol miktarda çocukla tek başına da kalsa,
Ya işim çıkmış olsa sanmam tek çocuğuma,
Bakarız, diyen çıksın bıraksam bir sınıfa,
Her kim varsa bakmışız işimiz de çıkmamış,
Teneffüsler dâhil dışarı çıkılamamış,”
Diye hayıflandım bir an kendi kendime,
Hiç kimse bilmese de kanmış oldum nefsime…
Mehmet Tevfik Temiztürk 2
Kayıt Tarihi : 16.4.2022 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!