Otizmli Muhammed Sallanıp Duruyordu

Dediler, sende kalsın bakıver çocuğuma,
Dedim bizde çocuk çok getirme sınıfıma…

Halledemeyeceğim bir sıkıntı gelişir,
Hem de tek başınayım sorun oluşuverir…

Dedi, kaçma huyu yok zarar vermeyecektir,
Hem altı da bezlidir dert gelişmeyecektir…

Saldırgan huyu da yok n’olur ona bakıver!
Bir iki saat kadar n’olur ilgileniver…

Acil işlerim çıktı sana güveniyorum,
Diğerleri bakamaz hem yardım istiyorum…

Tamam, dedik ve aldık sınıf içerisine,
Sebep vermeyeceğiz sorun gelişmesine…

Bezli oluşu iyi zarar da vermiyormuş,
Kaçma huyu da yok hem de tükürmüyormuş…

Çocuk, dikildi durdu tam ekranın önünde,
Her ne önersek de oturmaz hiçbir şekilde…

Hasan, rahatsız oldu onun sallanmasından,
Ekranın tam önünde dikilip durmasından…

Muhammed gel, diyoruz bizi hiç dinlemiyor,
Çekip alıyoruz takıntı oluşturuyor…

Amine, sıkıntılı tutup tutup çekiyor,
Rahatsız olduğundan sürekli uğulduyor…

Adel, resim çizecek tahtada Muhammed var,
Hasan başka şekilde Kerem’de takıntılar…

Neyse bir çözüm bulduk gereçleri dökerek,
Adel’i halıya alıp oyun geliştirerek…

Hasan ile Kerem’e pekiştiren vererek,
Efe’ye de moral dolu yol düzenleyerek…

Yetersiz dahi olsa etkinlikler işlendi,
Rabbimize çok şükür kargaşa gelişmedi…

Hocanım hiç dönmedi çıkış vakti gelmişti,
Servislere yöneldik sorun gelişmemişti…

Her birisini verdik Muhammed kimin dedik,
Hostes getir deyince servisine bindirdik…