Dinmeyecek gibiydi tüm gün ağlamaları,
Bez isterim, lafıyla yardım aramaları,
Öğretmense kızdı “çocuk bezi yok”, dedi,
Bez isterim, der isen göndereceğim dedi,
Yemek de yemeyecek hep resim çizecekti,
Müzik çalmayacak herkes ona küsecekti…
Kayıt Tarihi : 30.7.2024 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!