18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Sürekli öfkeliydi okula geldiğinde,
Öfke hiç dinmiyordu tamam denildiğinde,
Şiddet gösteriyordu etrafındakilere,
Her kim var ise anneye ve öğretmenlere,
Bu yüzden de gittiler bu olmayacak diye,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta