18.07.1964 Kırşehir- Mucur
İp, değerli nesneydi, vazgeçemeyeceği,
Her gereçten de öte terk edemeyeceği,
Açarsın al bak dersin kırar döker parçalar,
Ağlar ve dağıtır yine iplerini arar,
Hiç almamak gerek onun şu iplerini,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta