18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Çok ağır değil diye yüzü gülümsüyordu,
Kıyaslamalarıyla kâr oluşturuyordu,
Gelip, diyordu ağır değil benim çocuğum,
Şuna ve buna göre Rabbe şükür mutluyum,
Biz de ona diyorduk bil ki yanılıyorsun,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta