Otizmli Hayali Oyundan Anlamamıştı

Sınıfta kimse yokken bir tür oyun başlattım,
Radyo tiyatrosu gibi seslendirme yaptım…

Tık tık tık, diyerek önce kapıyı tıklattım,
Kapı açık da olsa “kim o” diyerek açtım…

Hüner dolu taklitle “evladım aç” dedim,
Orijinal ses ile “dede sen misin” dedim…

“Evladım aç” der iken devreye nine girer,
Hünerli bir taklitle “evladım biziz aç” der…

Sesler tam gerçekçidir özel yeteneğimdir,
Evvelkiler bilmekte dedik ya yetenektir…

Küçük bir sohbet başlar hâl hatır sormalarla,
“Hasan nasılsın” gibi ayrı ayrı laflarla…

Dede, nine ve bizle kargaşa çıkmış gibi,
Çay demleme konusu ortada kalmış gibi…

Sanki çocuk kırk kere arayıp soruşturdu,
Ne dede ne nine var hep araladı durdu…

Anlamadı oyunu kavramadı durumu,
Şaşırdığından olsa sevmedi oyunumu…

O, ararken biz sustuk o döner dönmez sunduk,
Hem bir dikkat çekildi hem bir tez oluşturduk…