18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Hiç unutmayacaktı otizmli dahi olsa,
Eğitmen Tevfik Bey’i uzağında da olsa,
Aynı koridorun baş ve son uçlarında,
Tespit edilmekteydik giriş çıkış anında,
Gördü önlüğümüzden tanıdı sesimizden,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta