18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Ayrılamıyordu ne bizden ne sınıfımdan,
Sınıf sekiz de olsa bize sığındığından,
İçeride ne varsa, değişmemeli diyen,
Masanın yerine dahi izin veremeyen,
Otizmli çocuk için hiçbir şey değişmedi,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta